Ganoderma lucidum – lakownica żóltawa grzyb o wyjątkowych właściwościach prozdrowotnych
Ganoderma lucidum (W. Curt.: Fr.) P. Karsten –
W Chinach gatunek ten zwyczajowo nazywany jest Lingzhi, natomiast w Japonii
Gatunek ten wytwarza pomarańczowoczerwonopurpurowe owocniki o charakterystycznie błyszczącej powierzchni i drewnopodobnej strukturze. Trzon i kapelusz lakownicy jest lśniący, ale powstają też owocniki bez trzonu, przyrośnięte bokiem do substratu (balotu czy drzewa).
W Europie występowanie owocników jest rzadkie, ale obecnie owocniki tego gatunku są pozyskiwane z komercyjnych upraw. W stanie naturalnym
Można ją znaleźć w lasach, parkach i ogrodach, na korzeniach, pniakach i dolnej części pni drzew, głównie obumarłych, ale czasami także na żywych. Niekiedy pozornie wyrasta z ziemi, zwłaszcza przy dębach, faktycznie jednak trzon lakownicy żółtawej jest przyrośnięty do korzeni. Owocniki w stanie naturalnym wyrastają latem i jesienią, a starsze można znaleźć przez cały rok.
Właściwości lakownicy żółtawej znano i używano już ponad 4000 lat temu. Wierzono, że grzyb ten rośnie u wybrzeży Japonii w domu nieśmiertelnych.
Ze względu na fakt, że dziko rosnąca
W suplemencie do Classic of Materia Medica (502–536) i Gangu Mu Ben Cao autorstwa Li Shin–Zhen, uważanego za pierwszego autora farmakopei w Chinach (1590 rne; dynastia Ming), lakownicy zostały przypisane właściwości lecznicze takie jak: witalizujące, wzmacniające pracę serca, antyoksydacyjne i usprawniające procesy zapamiętywania.
Zgodnie z Farmakopeą Państwową Chińskiej Republiki Ludowej (2000) owocniki lakownicy żółtawej działają usprawniając procesy zapamiętywania, ponadto działają przeciwastmatycznie, przeciwkaszlowo i są zalecane w przypadku zawrotów głowy, bezsenności oraz w chorobach układu krążenia.
Ze względu na nieregularne i rzadkie występowanie w środowisku naturalnym i rosnące zapotrzebowanie na grzybnie i owocniki lakownicy żółtawej od wczesnych lat 70, jej uprawa stała się głównym źródłem otrzymywania tego gatunku dla potrzeb przemysłu farmaceutycznego i kosmetologicznego.
Wykazano, że owocniki lakownicy żółtawej zawierają 1,8% popiołu, 26–28% węglowodanów, 3–5% tłuszczu (w składzie, którego znajdują się przede wszystkim prozdrowotne nienasycone kwasy tłuszczowe), 59% surowego błonnika, który stanowią polisacharydy (homoglukany) oraz w największej ilości składnik budujący ściany komórkowe grzybni – chityna oprócz tego 7–8% składu to białka i aminokwasy. Polisacharydy, peptydoglikany i triterpeny są trzema głównymi aktywnymi fizjologicznie związkami wchodzącymi w skład ekstraktów pozyskiwanych z owocników tego grzyba leczniczego.
Z owocników, zarodników i mycelium lakownicy żółtawej (uzyskanego z mycelium hodowanego wgłębnie w bioreaktorach) wyekstrahowano około 150 frakcji polisacharydowych, które mogą różnić się składem części cukrowej i peptydów oraz masą cząsteczkową.
Ściany strzępek budujących grzybnie lakownicy żółtawej podobnie jak w przypadku wszystkich grzybów wytwarzających owocniki zbudowane są z chityny, która jest polimerem N–acetylo–D–glukoz–2–aminy. Związek ten wpływa stymulująco na pracę jelit (błonnik pokarmowy), oczyszcza je z zalegającej treści pokarmowej, wiąże metale ciężkie (działanie odtruwające organizm człowieka) oraz obniża poziom cholesterolu. Działa też hipoglikemicznie i prebiotycznie (częściowo jest ona niestrawna dla organizmu człowieka, ale stanowi pokarm dla mikroorganizmów jelitowych, przez co stymuluje ich prawidłowy rozwój a tym samym poprawia funkcjonowanie jelit).
Występujące wewnątrz strzępek β–D–glukany wykazują działanie immunomodulujące, przeciwzapalne, hipoglikemiczne, przeciwwrzodowe, przeciwnowotworowe i immunostymulujące. Polisacharydy te są otrzymywane z owocników lakownicy żółtawej metodą ekstrakcji gorącą wodą, a następnie wytrącane alkoholem etylowym.
Na podstawie analizy strukturalnej tych związków wskazano, że glukoza jest ich głównym składnikiem cukrowym, ale mogą również zawierać takie cukry proste jak ksylozę, mannozę, galaktozę i fukozę podstawione w różnych miejscach łańcucha polisacharydu. Ich aktywność zależy od rozgałęzienia polisacharydów, czyli ich struktury III–rzędowej, a co za tym idzie rozpuszczalności w wodzie.
Z owocników tego gatunku wyodrębniono również różne bioaktywne peptydoglikany takie jak np.: GLIS – substancję immunomodulującą, PGY – rozpuszczalny w wodzie glikopeptyd z wodnych ekstraktów z owocników G.), GLPG – proteoglikan i F3 – frakcja glikoprotein zawierająca fukozę. Dla ekstraktów z lakownicy żółtawej zawierających polisacharydy wykazano też działanie przeciwstarzeniowe.
W wyniku przeprowadzonych badań izolowano z owocników lakownicy żółtawej triterpeny. Szerokie spektrum aktywności biologicznej powodowane przez te związki obejmuje działanie przeciwnowotworowe, przeciwzapalne, antyoksydacyjne, hepatoprotekcyjne, przeciwcukrzycowe i przeciwwirusowe. Pierwszymi triterpenami wyizolowanymi z owocników tego gatunku były kwasy ganoderowe A i B, które zostały zidentyfikowane w 1982 roku.
Od tego czasu oznaczono, że w grzybni lakownicy żółtawej występuje ponad 100 różnych triterpenów o znanej budowie chemicznej potwierdzonej badaniami molekularnymi. Najważniejsze z nich to kwasy ganoderowe (A, B, C, D) i kwasy lucydenowe (A, N), ale zidentyfikowano także inne triterpeny, takie jak ganoderol, ganoderiol, ganodermanontriol, lucidadiol i ganodermadiol. Triterpeny nadają też surowcowi lekko gorzki smak, co wpływa na zwiększenie wydzielania soków trawiennych w przewodzie pokarmowym.
Udowodniono, że bioaktywne białka oznaczone w lakownicy żółtawej to LZ–8 – białko immunosupresyjne pozyskane z grzybni; preparat peptydowy – GLP – wykazujący działanie hepatoprotekcyjne i przeciwutleniające oraz przeciwgrzybicze białko – ganodermina.. Lektyny (glikoproteiny), które izolowano również z owocników i mycelium tego grzyba, w tym 114–kDa lektynę oznaczono, jako związki o aktywności hemaglutynującej.
Pozostałe związki, które oznaczono w ekstraktach z owocników tego grzyba to między innymi enzym metaloproteaza, która działa przeciwzakrzepowo oraz lakaza – enzym lignolityczny o udokumentowanym działaniu przeciwnowotworowym (rak szyjki macicy). Biopierwiastki, które oznaczono w owocnikach lakownicy żółtawej to: fosfor, siarka, potas, wapń i magnez. Żelazo, sód, cynk, miedź, mangan i stront wykryto również w tym gatunku, ale mniejszych ilościach. W liofilizowanych owocnikach pochodzących ze stanu naturalnego stwierdzono, że w największych zawartościach występuje potas, wapń i magnez.
= Potencjał immunomodulujący wykazano przede wszystkim dla β–D–glukanów i triterpenów. Działanie tych substancji polega przede wszystkim na stymulacji aktywności komórek układu odpornościowego, takich jak makrofagi, komórki NK i limfocyty T. W badaniach in vitro wykazano, że ekstrakt wodny z owocników tego grzyba stymuluje produkcję interleukin, czynnika martwicy nowotworów (TNF–α) oraz interferonu.
Stwierdzono, że ekstrakt z zarodników grzyba
Stwierdzono, że podawanie ekstraktów z owocników lakownicy żółtawej zmniejszało wzrost komórek białaczki, komórek raka piersi i raka jajnika.
Redukcja guzów w badaniach na zwierzętach była spowodowana zniszczeniem naczyń krwionośnych i wynikającym z tego zmniejszeniem ukrwienia guza (hamowanie angiogenezy), martwicą wywołaną przez limfocyty T oraz miejscową produkcją TNF–α. Wykazano, że działanie przeciwnowotworowe polega również na hamowaniu polimerazy DNA.
Dowiedziono, że substancje ekstrahowane z lakownicy wykazują właściwości antybiotyczne. Hamują rozwój bakterii Gram(+) i Gram(–). Ekstrakt z owocników tego gatunku hamuje również rozwój Helicobacter pylori, bakterii odpowiedzialnej za powstawanie wrzodów. Ganodermina otrzymana z grzybni hamowała wzrost grzybni Botrytis cinerea, Fusarium oxysporum i Physalospora piricola.
Wykazano też, że ekstrakt otrzymany z tego gatunku wykazuje wyższą aktywność wobec Staphyloccus aureus i Bacillus cereus niż antybiotyki ampicylina i streptomycyna. Działanie przeciwgrzybicze ekstraktu wobec Trichoderma viride przewyższało aktywność bifonazolu i ketokonazolu.
W kolejnych badaniach potwierdzono, że ekstrakt metanolowy z owocników lakownicy żółtawej wykazał działanie przeciwdrobnoustrojowe wobec takich bakterii jak B. cereus, Enterobacter aerogenes, S. aureus, Escheria coli i Pseudomonas aeruginosa.
Natomiast kwasy ganoderowe wyizolowane z owocników tego grzyba wykazują działanie przeciwwirusowe m.in. przeciwko HIV i wirusowi Epsteina–Barra. Substancje rozpuszczalne w wodzie GLhw i GLlw oraz rozpuszczalny w metanolu GLMe–1–8 wyizolowane z owocników hamowały replikację wirusa grypy A. Wykazano też, że ganodermadiol wykazuje aktywność przeciwko wirusowi opryszczki pospolitej typu 1, natomiast ekstrakt wodny z owocników lakownicy żółtawej hamuje proliferację komórek transformowanych VPH.
Grzyb ten ma też działanie przeciwcukrzycowe. Badania kliniczne z udziałem pacjentów z cukrzycą typu II potwierdziły, że ekstrakt z owocników tego gatunku skutecznie obniża poziom glukozy we krwi porównywalny z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi i insuliną.
Stwierdzono, że ekstrakty z lakownicy żółtawej wykazują działanie hepatoochronne wynikające prawdopodobnie ze zwiększonej zdolności usuwania wolnych rodników z wątroby. Wykonano badania potwierdzające, że preparat z lakownicy zawierający polisacharydy w badaniach klinicznych w ciągu 6 miesięcy znormalizował poziom aminotransferaz u pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B.
Udowodniono też, że gatunek ten pozytywnie wpływa na układ sercowo–naczyniowy, ponieważ ma zdolność do obniżania poziomu cholesterolu i trójglicerydów we krwi, czyli działa przeciwmiażdżycowo oraz do normalizuje ciśnienie krwi. W badaniach klinicznych z udziałem pacjentów z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym II stopnia ustabilizowanie ciśnienia krwi stwierdzono po dwóch miesiącach podawania ekstraktu z owocników lakownicy.
Gatunek ten wykazuje też działanie tonizujące i lekko predysponujące do snu stąd preparaty zawierające sproszkowane owocniki lub ekstrakty wodno–etanolowe powinny być stosowane w przeciwieństwie do wielu innych gatunków grzybów przed snem.
lakownica żółtawa
(do niedawna lakownica lśniąca) to gatunek grzyba z rodziny Ganodermataceae, który posiada długą historię zastosowania medycznego w Chinach, Japonii i innych krajach azjatyckich.W Chinach gatunek ten zwyczajowo nazywany jest Lingzhi, natomiast w Japonii
Reishi
(czyli Chiński Grzyb Wiecznego Życia), a nazwa ta stosowana tradycyjnie jest znana najpowszechniej na świecie. Jest to przykład surowca naturalnego cenionego od tysięcy lat w tradycyjnej medycynie Dalekiego Wschodu, natomiast prowadzone współcześnie badania przedkliniczne i kliniczne potwierdziły szerokie spektrum jego działania biologicznego. Z tego powodu stosowane i dostępne jest na światowych rynkach, co raz więcej preparatów o zastosowaniu zarówno leczniczym jak i kosmetologicznym.Gatunek ten wytwarza pomarańczowoczerwonopurpurowe owocniki o charakterystycznie błyszczącej powierzchni i drewnopodobnej strukturze. Trzon i kapelusz lakownicy jest lśniący, ale powstają też owocniki bez trzonu, przyrośnięte bokiem do substratu (balotu czy drzewa).
Lakownica żółtawa
występuje na wszystkich kontynentach poza Antarktydą.W Europie występowanie owocników jest rzadkie, ale obecnie owocniki tego gatunku są pozyskiwane z komercyjnych upraw. W stanie naturalnym
lakownica żóltawa
rośnie pojedynczo lub w grupach na różnych gatunkach drzew, głównie liściastych, natomiast na drzewach iglastych występuje bardzo rzadko.Można ją znaleźć w lasach, parkach i ogrodach, na korzeniach, pniakach i dolnej części pni drzew, głównie obumarłych, ale czasami także na żywych. Niekiedy pozornie wyrasta z ziemi, zwłaszcza przy dębach, faktycznie jednak trzon lakownicy żółtawej jest przyrośnięty do korzeni. Owocniki w stanie naturalnym wyrastają latem i jesienią, a starsze można znaleźć przez cały rok.
Właściwości lakownicy żółtawej znano i używano już ponad 4000 lat temu. Wierzono, że grzyb ten rośnie u wybrzeży Japonii w domu nieśmiertelnych.
Ze względu na fakt, że dziko rosnąca
lakownica
żółtawa bardzo rzadko występuje, w latach przed wprowadzeniem jej do upraw, na owocniki i uzyskane z nich preparaty było stać tylko bardzo zamożnych w tym cesarzy. W książce napisanej w drugim wieku przez autora pod pseudonimem Shen–Nong znajduje się opis korzystnego działania kilku gatunków grzybów w tym opisane są właściwości lakownicy żółtawej.W suplemencie do Classic of Materia Medica (502–536) i Gangu Mu Ben Cao autorstwa Li Shin–Zhen, uważanego za pierwszego autora farmakopei w Chinach (1590 rne; dynastia Ming), lakownicy zostały przypisane właściwości lecznicze takie jak: witalizujące, wzmacniające pracę serca, antyoksydacyjne i usprawniające procesy zapamiętywania.
Zgodnie z Farmakopeą Państwową Chińskiej Republiki Ludowej (2000) owocniki lakownicy żółtawej działają usprawniając procesy zapamiętywania, ponadto działają przeciwastmatycznie, przeciwkaszlowo i są zalecane w przypadku zawrotów głowy, bezsenności oraz w chorobach układu krążenia.
Ze względu na nieregularne i rzadkie występowanie w środowisku naturalnym i rosnące zapotrzebowanie na grzybnie i owocniki lakownicy żółtawej od wczesnych lat 70, jej uprawa stała się głównym źródłem otrzymywania tego gatunku dla potrzeb przemysłu farmaceutycznego i kosmetologicznego.
Główne substancje o aktywności biologicznej występujące w owocnikach lakownicy żółtawej
Wykazano, że owocniki lakownicy żółtawej zawierają 1,8% popiołu, 26–28% węglowodanów, 3–5% tłuszczu (w składzie, którego znajdują się przede wszystkim prozdrowotne nienasycone kwasy tłuszczowe), 59% surowego błonnika, który stanowią polisacharydy (homoglukany) oraz w największej ilości składnik budujący ściany komórkowe grzybni – chityna oprócz tego 7–8% składu to białka i aminokwasy. Polisacharydy, peptydoglikany i triterpeny są trzema głównymi aktywnymi fizjologicznie związkami wchodzącymi w skład ekstraktów pozyskiwanych z owocników tego grzyba leczniczego.
Z owocników, zarodników i mycelium lakownicy żółtawej (uzyskanego z mycelium hodowanego wgłębnie w bioreaktorach) wyekstrahowano około 150 frakcji polisacharydowych, które mogą różnić się składem części cukrowej i peptydów oraz masą cząsteczkową.
Ściany strzępek budujących grzybnie lakownicy żółtawej podobnie jak w przypadku wszystkich grzybów wytwarzających owocniki zbudowane są z chityny, która jest polimerem N–acetylo–D–glukoz–2–aminy. Związek ten wpływa stymulująco na pracę jelit (błonnik pokarmowy), oczyszcza je z zalegającej treści pokarmowej, wiąże metale ciężkie (działanie odtruwające organizm człowieka) oraz obniża poziom cholesterolu. Działa też hipoglikemicznie i prebiotycznie (częściowo jest ona niestrawna dla organizmu człowieka, ale stanowi pokarm dla mikroorganizmów jelitowych, przez co stymuluje ich prawidłowy rozwój a tym samym poprawia funkcjonowanie jelit).
Występujące wewnątrz strzępek β–D–glukany wykazują działanie immunomodulujące, przeciwzapalne, hipoglikemiczne, przeciwwrzodowe, przeciwnowotworowe i immunostymulujące. Polisacharydy te są otrzymywane z owocników lakownicy żółtawej metodą ekstrakcji gorącą wodą, a następnie wytrącane alkoholem etylowym.
Na podstawie analizy strukturalnej tych związków wskazano, że glukoza jest ich głównym składnikiem cukrowym, ale mogą również zawierać takie cukry proste jak ksylozę, mannozę, galaktozę i fukozę podstawione w różnych miejscach łańcucha polisacharydu. Ich aktywność zależy od rozgałęzienia polisacharydów, czyli ich struktury III–rzędowej, a co za tym idzie rozpuszczalności w wodzie.
Z owocników tego gatunku wyodrębniono również różne bioaktywne peptydoglikany takie jak np.: GLIS – substancję immunomodulującą, PGY – rozpuszczalny w wodzie glikopeptyd z wodnych ekstraktów z owocników G.), GLPG – proteoglikan i F3 – frakcja glikoprotein zawierająca fukozę. Dla ekstraktów z lakownicy żółtawej zawierających polisacharydy wykazano też działanie przeciwstarzeniowe.
W wyniku przeprowadzonych badań izolowano z owocników lakownicy żółtawej triterpeny. Szerokie spektrum aktywności biologicznej powodowane przez te związki obejmuje działanie przeciwnowotworowe, przeciwzapalne, antyoksydacyjne, hepatoprotekcyjne, przeciwcukrzycowe i przeciwwirusowe. Pierwszymi triterpenami wyizolowanymi z owocników tego gatunku były kwasy ganoderowe A i B, które zostały zidentyfikowane w 1982 roku.
Od tego czasu oznaczono, że w grzybni lakownicy żółtawej występuje ponad 100 różnych triterpenów o znanej budowie chemicznej potwierdzonej badaniami molekularnymi. Najważniejsze z nich to kwasy ganoderowe (A, B, C, D) i kwasy lucydenowe (A, N), ale zidentyfikowano także inne triterpeny, takie jak ganoderol, ganoderiol, ganodermanontriol, lucidadiol i ganodermadiol. Triterpeny nadają też surowcowi lekko gorzki smak, co wpływa na zwiększenie wydzielania soków trawiennych w przewodzie pokarmowym.
Udowodniono, że bioaktywne białka oznaczone w lakownicy żółtawej to LZ–8 – białko immunosupresyjne pozyskane z grzybni; preparat peptydowy – GLP – wykazujący działanie hepatoprotekcyjne i przeciwutleniające oraz przeciwgrzybicze białko – ganodermina.. Lektyny (glikoproteiny), które izolowano również z owocników i mycelium tego grzyba, w tym 114–kDa lektynę oznaczono, jako związki o aktywności hemaglutynującej.
Pozostałe związki, które oznaczono w ekstraktach z owocników tego grzyba to między innymi enzym metaloproteaza, która działa przeciwzakrzepowo oraz lakaza – enzym lignolityczny o udokumentowanym działaniu przeciwnowotworowym (rak szyjki macicy). Biopierwiastki, które oznaczono w owocnikach lakownicy żółtawej to: fosfor, siarka, potas, wapń i magnez. Żelazo, sód, cynk, miedź, mangan i stront wykryto również w tym gatunku, ale mniejszych ilościach. W liofilizowanych owocnikach pochodzących ze stanu naturalnego stwierdzono, że w największych zawartościach występuje potas, wapń i magnez.
Lakownica żółtawa
może również zawierać znaczące ilości selenu, bo do 72 μg/g (najwyższa stwierdzona zawartość nie tylko w owocnikach grzybów, ale i też w innych surowcach naturalnych) suchej masy owocnika. Owocniki tego gatunku akumulują selen z podłoży, na których są uprawiane. Jest to istotna cecha w przypadku problemu braku selenu w glebach Środkowej Europy, gdyż może on być ważnym surowcem suplementującym niedobory tego pierwiastka w organizmach ssaków.Działanie prozdrowotne lakownicy żółtawej
= Potencjał immunomodulujący wykazano przede wszystkim dla β–D–glukanów i triterpenów. Działanie tych substancji polega przede wszystkim na stymulacji aktywności komórek układu odpornościowego, takich jak makrofagi, komórki NK i limfocyty T. W badaniach in vitro wykazano, że ekstrakt wodny z owocników tego grzyba stymuluje produkcję interleukin, czynnika martwicy nowotworów (TNF–α) oraz interferonu.
Stwierdzono, że ekstrakt z zarodników grzyba
Reishi
wpływa na wzrost liczby makrofagów i komórek NK u myszy oraz hamuje rozwój nowotworów, a substancje zawarte w tym gatunku hamują również reakcje alergiczne dzięki oddziaływaniu na komórki tuczne i limfocyty B.Stwierdzono, że podawanie ekstraktów z owocników lakownicy żółtawej zmniejszało wzrost komórek białaczki, komórek raka piersi i raka jajnika.
Redukcja guzów w badaniach na zwierzętach była spowodowana zniszczeniem naczyń krwionośnych i wynikającym z tego zmniejszeniem ukrwienia guza (hamowanie angiogenezy), martwicą wywołaną przez limfocyty T oraz miejscową produkcją TNF–α. Wykazano, że działanie przeciwnowotworowe polega również na hamowaniu polimerazy DNA.
Dowiedziono, że substancje ekstrahowane z lakownicy wykazują właściwości antybiotyczne. Hamują rozwój bakterii Gram(+) i Gram(–). Ekstrakt z owocników tego gatunku hamuje również rozwój Helicobacter pylori, bakterii odpowiedzialnej za powstawanie wrzodów. Ganodermina otrzymana z grzybni hamowała wzrost grzybni Botrytis cinerea, Fusarium oxysporum i Physalospora piricola.
Wykazano też, że ekstrakt otrzymany z tego gatunku wykazuje wyższą aktywność wobec Staphyloccus aureus i Bacillus cereus niż antybiotyki ampicylina i streptomycyna. Działanie przeciwgrzybicze ekstraktu wobec Trichoderma viride przewyższało aktywność bifonazolu i ketokonazolu.
W kolejnych badaniach potwierdzono, że ekstrakt metanolowy z owocników lakownicy żółtawej wykazał działanie przeciwdrobnoustrojowe wobec takich bakterii jak B. cereus, Enterobacter aerogenes, S. aureus, Escheria coli i Pseudomonas aeruginosa.
Natomiast kwasy ganoderowe wyizolowane z owocników tego grzyba wykazują działanie przeciwwirusowe m.in. przeciwko HIV i wirusowi Epsteina–Barra. Substancje rozpuszczalne w wodzie GLhw i GLlw oraz rozpuszczalny w metanolu GLMe–1–8 wyizolowane z owocników hamowały replikację wirusa grypy A. Wykazano też, że ganodermadiol wykazuje aktywność przeciwko wirusowi opryszczki pospolitej typu 1, natomiast ekstrakt wodny z owocników lakownicy żółtawej hamuje proliferację komórek transformowanych VPH.
Grzyb ten ma też działanie przeciwcukrzycowe. Badania kliniczne z udziałem pacjentów z cukrzycą typu II potwierdziły, że ekstrakt z owocników tego gatunku skutecznie obniża poziom glukozy we krwi porównywalny z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi i insuliną.
Stwierdzono, że ekstrakty z lakownicy żółtawej wykazują działanie hepatoochronne wynikające prawdopodobnie ze zwiększonej zdolności usuwania wolnych rodników z wątroby. Wykonano badania potwierdzające, że preparat z lakownicy zawierający polisacharydy w badaniach klinicznych w ciągu 6 miesięcy znormalizował poziom aminotransferaz u pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B.
Udowodniono też, że gatunek ten pozytywnie wpływa na układ sercowo–naczyniowy, ponieważ ma zdolność do obniżania poziomu cholesterolu i trójglicerydów we krwi, czyli działa przeciwmiażdżycowo oraz do normalizuje ciśnienie krwi. W badaniach klinicznych z udziałem pacjentów z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym II stopnia ustabilizowanie ciśnienia krwi stwierdzono po dwóch miesiącach podawania ekstraktu z owocników lakownicy.
Gatunek ten wykazuje też działanie tonizujące i lekko predysponujące do snu stąd preparaty zawierające sproszkowane owocniki lub ekstrakty wodno–etanolowe powinny być stosowane w przeciwieństwie do wielu innych gatunków grzybów przed snem.